پنج روش واقعیت مجازی که Web 3.0 را تکمیل می کند

پنج روش واقعیت مجازی که Web 3.0 را تکمیل می کند

واقعیت مجازی و Web 3.0

Web 3.0 هنوز به طور واقعی تعریف نشده است اما ما می‌دانیم که مطمئنا پیشرفت‌های بزرگی در تجربیات وب کنونی به ارمغان خواهد آورد. واقعیت مجازی (Virtual Reality) و واقعیت افزوده (Augmented Reality) احتمالا نقش بزرگی را در این وب جدید ایفا خواهند نمود.

Web 3.0 در حال تغییرات شدیدی نسبت به آنچه ما به نام Web 2.0 میشناسیم است. واقعیت مجازی (VR) نقش بزرگی را در تجربه کاربری ایفا خواهد نمود و اشاره به رویدادی دارد که هیجان زیادی تولید خواهد کرد. چگونه واقعیت مجازی،  Web 3.0 را بهبود می‌بخشد؟ مزایای آن چیست؟ آیا غرق در واقعیت افزوده (AR) خواهیم شد و خود را نادیده می‌گیریم؟

اکنون به مرور پنج روشی که به آن اشاره شد می پردازیم

۱- بازتعریف مسیری که ما دنیا را تجربه کردیم.

در ابتدا Web 3.0 به عنوان یک پسوند برای Web 2.0 تعریف و از سال ۲۰۱۴ پیش بینی شده بود اما در سال‌های بعد، اصطلاح Web 3.0 به عنوان یک کلمه کلیدی مستقل به شکلی نامحدود استفاده گردید که عملا فاقد هرگونه معنی خاص است. امروز این کلمه کلیدی همه جا مورد استفاده قرار می‌گیرد تا هر زمانی که موردنیاز است، اما Web 3.0 واقعا چیست؟ و چگونه ماشین مجازی به انتقال از Web 2.0 کمک می‌کند؟

پیشرفت Web 1.0 تا Web 2.0 بسیار ساده بود. Web 1.0 به طور عمده مجموعه‌ای از وب سایت‌های ساده و ایستا مبتنی بر متن و یا تصویر بود که تقریبا هیچ حاشیه‌ای را برای بازدیدکنندگان نداشت. Web 2.0 به افراد اجازه داد تا ارتباط برقرار کنند و به صورت آزادانه به بحث و گفتگو بپردازند. همکاری بین مردم و تعاملات اجتماعی از عناصر اصلی بود که Web 2.0 را بیشتر از یک تکنولوژی معرفی ساخت، بنابراین اساس روند تکامل Web 3.0 چیست؟

برای به دست آوردن تعریف واقعی، Web 3.0 باید بتواند به طور آزادانه با دنیای واقعی ما ارتباط برقرار کند. هوش مصنوعی، اطلاعات را از رفتارهای انسانی، برای شخصی‌سازی تجربه ناوبری مانند بهینه‌سازی نتایج موتورهای جستجو، استخراج می‌کند. دستگاه‌های IOT درک دستگاه‌ها را به دنیای واقعی گسترش خواهند داد و اجازه می‌دهند انسان‌ها تقریبا با هر شیء از طریق اینترنت ارتباط برقرار کنند. (فناوری domotics یک نمونه ابتدایی است) و در حالی که وب در حال صحبت کردن با واقعیت ماست  تا زمانی که واقعیت مجازی شبیه به دنیای واقعی ما گردد، نیاز به تقویت وب دارد. ما تعامل با وب را از طریق تمام حواس خود که با فناوری‌های واقعیت مجازی نحوه زندگی روزمره ما باز تعریف می‌کنند خواهیم آموخت. در نهایت هر دو دنیای واقعی و آنلاین هردو با هم ادغام می‌شوند و به شکلی واحد و متصل به یکدیگر پیوسته می‌گردند.

۲- تراکنش‌های مجازی بلاکچین محور

امروز که ما در سراسر وب در حال خرید می‌باشیم، با حرکت در میان صفحات چیزهایی را خرید و فروش می‌کنیم. مجازی سازی می‌تواند هر فضایی در دنیای ما را به کانالی پویا تبدیل کند که مردم بتوانند با آن تعامل داشته باشند. بلاکچین و قراردادهای هوشمند می‌توانند برای برنامه ریزی هر فضایی از شهرها و شهرک‌های ما از طریق فناوری‌هایی از قبیل پروتکل اخیرا رونمایی شده VERSES برای تعامل فضایی به کار روند. برای مثال، دسترسی به اتاق هتل می‌تواند به افرادی محدود شود که کلید آن را دارند. فضاهای مشابهی مانند مهدکوکدک در یک مدرسه خصوصی می‌تواند به محتوا تبدیل شود که تنها کاربرانی که پرداخت داشته‌اند به آن دسترسی داشته باشند.

این پروتکل‌ها می‌توانند به منظور مجازی سازی هر تراکنش، از خرید هر دو حالت فیزیکی و دیجیتال کالایی از قبیل کتاب و بازی ویدئویی تا دستیابی به انواع خدمات به کار گرفته شوند. VR و AR می‌توانند به عنوان زمین جلسه و ملاقات برای فضای فیزیکی و مجازی با یکدگیر بکار روند. همانطور که تبدیل فروشگاه‌های فیزیکی به فروشگاه‌های آنلاین در نتیجه انتقال از Web 1.0 به Web 2.0 حاصل شد مجازی‌سازی Web 3.0 نیز ممکن است منجر به تولد نسل جدیدی از فروشگاه‌های تجارت واقعیت مجازی گردد و فروشگاه‌های تجارت مجازی یک اقتصاد بلاکچین محور جدید محسوب می‌گردد.

۳- بازی‌های ویدئویی و MMORPGs

برخی معتقدند که اوایل دهه ۲۰۰۰ بازی‌های آنلاین چند نفره نقش آفرینی نخستین حرکت به سمت دنیای کاملا مجازی را به نمایش گذاشته‌اند. این قطعا امکان پذیر است. بازی‌هایی که شما در آن می‌توانید با پول واقعی کالا و سرویس‌های مجازی بخرید تازگی ندارند، پس بنابراین نخستین شکل ابتدایی از تعاملات Web 3.0 از قبل وجود دارند. بر اساس آنچه که ما تاکنون دیده‌ایم، بسیاری از بازی‌ها در حال پیاده سازی فناوری‌های مجازی کرده‌اند که به طور قابل توجهی تجارب بازیکنان را ارتقا می‌بخشد و باعث می‌شوند که آن‌ها بسیار جذاب‌تر و قابل لمس‌تر باشند.

پیش از آنکه بتوانیم این قله را فتح کنیم موانع تکنولوژیکی زیادی بر سر راهمان قرار دارند که توسط Sword Art Online یا Overlord’s Yggdrasil world تصور می‌شوند. VR ها هنوز نمی‌توانند مقادیر مورد نیاز را حتی در ساده‌ترین رابط کاربری MMOG فرآهم کنند و VR های فعلی همچنان باعث فشار بر روی چشم‌ها می‌شوند که با جلسات طولانی مرتبط با این بازی‌ها سازگار نیست. مقیاس اتاق نیز ممکن است در افرادی که دارای محدودیت‌های تحرکی هستند مانع از تجربه لذت کامل بازی گردد، و لمس کردن اشیاء نیز نیازمند تعامل کامل با یک دنیای مجازی است که در حال حاضر خیلی دقیق به دست نیامده است.

۴- مجازی سازی تجربه خرید

دو مورد توضیح داده شده در بالا در آینده‌ای نزدیک می‌توانند ادغام شوند. در حالی که ممکن است v-commerce هنوز یک فناوری شگفت انگیز از آینده‌ای دور به نظر بیاید. با معرفی برخی از عناصر اصلی مجازی سازی، کل ایده فروشگاه را می‌توان در داخل Web 3.0 به صورت یک ایده کاملا انقلابی درآورد. به جای تغییر روش تعامل مردم با فضای فیزیکی همانطور که در بالا توضیح داده شد، کل وب می‌تواند از تجربیات MMOG ها استفاده کرده و میزبانی در دنیای مجازی را با فروشگاه‌ها، ساختمان‌ها و سایر محیط‌ها آغاز کند.

در اینجا مصرف کنندگان می‌توانند با یکدگیر در پلتفرم‌های جدید رسانه اجتماعی مجازی و با محصولات پیش از خرید آن‌ها در مرکز خریدهای مجازی تعامل داشته باشند یا یک ملک را پیش از خرید آن از یک آژانس مشاور املاک بازدید کنند. جای تعجبی نیست که شرکت‌های بزرگی مانند Alibaba و آمازون و Ikea سرمایه گذاری در این فناوری را در حال حاضر آغاز کرده‌اند‌

۵- آینده هنر

مجازی سازی هر تجربه حس گرایی را بسیار جذاب‌تر می‌کند بنابراین همه هنرها را ارتقاء می‌بخشد. اگر فیلم‌ها را از طریق یک هدست VR تماشا کنید، تصور آینده Netflix یا هر وب سایت پخش آنلاین آسان خواهد بود. تمام محتوای هنری در قالبی سه بعدی از قبیل گالری‌های هنری و نقاشی‌هایی که عمدتا بر روی دیوارها و مجسمه‌ها آویزان است، بدون خطر آسیب رساندن به آن‌ها تولید (و توسط مصرف کنندگان مصرف) می‌شود. در Web 3.0 هنرمندان نمونه کارهای آنلاین خود را در یک فرمت جدید سه بعدی به اشتراک می‌گذارند، که هم اکنون می‌توانید بر روی یک PC، گوشی هوشمند و یک هدست نسل بعدی VR استفاده کنید.

نتیجه

مجازی سازی یک عنصر کلیدی از حرکت Web 2.0 به سمت Web 3.0 است. انقلاب بعدی اینترنت فقط در گوشه‌ای قرار دارد. به محض اینکه ما قادر به چند مایل بیشتر راه رفتن به منظور فراتر رفتن از تمام محدودیت‌های فعلی فن آوری‌های VR باشیم همه این موارد به واقعیت تبدیل خواهند شد.

منبع : techopedia